In mijn baan werk ik met schoolbesturen, schoolleidingen en docenten aan ‘liefdevol leren’. Onderwijs, waarbij je fouten mag maken in het vertrouwen dat je het goede bedoelde. Educatie met expliciete aandacht voor talenten en kwaliteiten, zodat leerlingen zich gezien weten. Eerlijk gezegd ben ik bang dat we er niet altijd even goed in zijn. We weten allemaal dat leren ‘met vallen en opstaan’ gaat, maar onze reactie op dat ‘vallen’ is soms eigenlijk niet zo positief. Heb je het verkeerde boek per ongeluk meegenomen, dan krijg je op je kop. Ben je onaardig geweest, dan krijg je straf. Heb je de stof nog niet begrepen, dan krijg je een onvoldoende voor je toets en als je pech hebt, krijg je daarover ook weer op je kop. Maar eigenlijk waren het allemaal ‘leermomenten’.

Een beetje vreemd is het wel, onze voorkeur voor negatieve feedback en kritiek, want we weten al heel lang dat kinderen (en ook volwassenen) er bang van worden en dus veel minder goed gaan leren. Bovendien schaadt het hun zelfvertrouwen en levensvreugde, terwijl we die juist zo belangrijk vinden.
Wie een rapport heeft met vieren, vijven, een zeven en acht, kan ook samen met een docent een analyse maken van hoe die goede cijfers er gekomen zijn, wat de leerling voor kwaliteiten heeft en wat helpt om juist wél te presteren, ook bij de vakken die moeilijk zijn. Dat noem ik liefdevol. En het is effectief.
Deze tijd van corona is voor ons bij uitstek een tijd om te leren. Ook in de Kloosterkerk. Er is zoveel nieuws dat we moeten en willen uitvinden. Extra nieuwsbrieven, contact via de kerkomroep, beginnen met een videoverbinding, straks kerkdiensten organiseren voor honderd man. Veel hebben we nooit eerder gedaan. Het is dus niet heel moeilijk om te voorspellen dat er de komende tijd van alles en nog wat fout zal gaan. Of liever: dat er veel te leren valt.

Mag ik u uitnodigen om dat samen en op een positieve manier te doen? Laat u het ons weten als u ergens blij mee bent? Dan weten we dat we ermee door moeten gaan. En gaat er iets helemaal niet naar uw zin, geeft u dat dan aan ons door? Kiest u dan voor de formulering met een aardige wens of vriendelijke oplossing?
Voor mij is het eerlijk gezegd nogal een halszaak. Niet alleen omdat reacties zo behulpzaam zijn, maar ook omdat die liefdevolle manier van met elkaar omgaan voor mij de basis vormt. Juist in de Kloosterkerk.

Gerda Hoekstra-Vermunt