
“Ik vind eten leuk, en eten met elkaar waardevol. Ik vind het een heel sociaal gebeuren”, zegt Sämi tijdens een gesprek dat ik met Sämi Bangerter, Annelies Flinterman, Henriette van Aerssen en Yna Visser mocht houden. Het thema van dit gesprek was ‘Samen aan de maaltijd in de kerk’.
“Ik vind het belangrijk, zeker in deze tijd, samen eten, samen delen, samen praten, samen koken”, aldus Sämi. Yna deelt deze zienswijze. Verbinding lijkt bij haar het sleutelwoord te zijn. “Hoe vinden we elkaar terug na twee jaar Corona, na zo’n lange isolatie, in een tijd die nog steeds spannend is? Kun je dan nog een plek vinden waar mensen je zien zoals je bent, in je kwetsbaarheid?”, vraagt ze zich af. Een maaltijd met een doel, bijvoorbeeld de Oekraïne-maaltijd, waarbij je het gevoel hebt dat je het zelf goed hebt, maar waarbij ook de ander het goed heeft, daar legt Yna de focus op.
Samen leven, samen delen
Ook met Kerst wil de Kloosterkerk dit saamhorigheidsgevoel uitdragen. Samen leven, samen delen wordt het thema van deze happening. Henriette licht toe: “Het is alweer drie jaar geleden dat we de gezamenlijke kerstmaaltijd konden houden. Toen was het een succes. Daarom willen we dit jaar de vorm en opzet van toen aanhouden. Het opstellen van kleinere tafels bijvoorbeeld, zodat we gemakkelijk met elkaar een gesprek kunnen hebben en elkaar echt kunnen ontmoeten. Dit kan naar aanleiding van vragen, die we op tafel zullen leggen. Bij het dessertbuffet kan iedereen opstaan en ergens anders gaan zitten. Leden van het Kloosterkerkkoor onder leiding van Daniël Rouwkema zullen tussen de gangen de kerstsfeer opluisteren. En er is natuurlijk ruimte voor samenzang.” “We geven zo een andere vorm aan het kerstverhaal”, vult Sämi aan.
Dienende functie
“Ik doe sinds 2000 mee met de Kerstmaaltijd”, vertelt Annelies. “In 2000 was de Kerstmaaltijd niet doorgegaan, als Corry van Bemmel niet met collega’s en familie had gekookt. Toen ben ik gevraagd om te helpen en heb dat sindsdien gedaan. Maar ik ben niet een ‘echte’ kok. Dat is eerder mijn zus. Die kan van niets iets maken. Zij weet hoe je smaken kunt combineren. Hier doet Sämi dat. Hij is de chef-kok die overigens graag alles in overleg doet. Ik weet van aanpakken. Ik kom uit een bakkersgezin. En eten, dat is brood, ons dagelijks brood. Dat is belangrijk. Het is keihard werken om een kerstmaaltijd te koken en mooi opgemaakt op tafel te zetten. Wij bereiden de Kerstmaaltijd, maar zitten niet aan de tafels. Dat is praktisch gezien niet mogelijk. Maar dat geeft niet, want wij hebben onze eigen invulling. We streven samen met de organisatie naar een goed resultaat en eten als kookploeg met elkaar als de gasten zijn bediend. Als we beginnen met koken, kiest Corry meestal een tekst. Wij vragen Gods zegen over wat we doen. Je hebt de voorbereiding en je hebt de dag zelf. Dat kan soms heel stressvol zijn. Maar het komt altijd goed. In de Bijbel heb je Maria en Martha. Wij als kooklepels vervullen die laatste rol met veel plezier. Dat is naar mijn mening een dienende taak.” Sämi benadrukt nog dat het gezamenlijk koken een saamhorigheidsgevoel bij de kookploeg teweeg brengt: “Ik krijg zoveel terug. Ik vind het het leukste om tijdens de maaltijd met het karretje langs te komen en te vragen of iemand nog wat wil. Rienk laat zich soms nog wel drie keer opscheppen!”. Hij lacht. Bij Henriette ligt het accent op een ander aspect. “Wat ik bij een vorige kerstmaaltijd het allermooist vond, was dat we aan het einde van de avond in een kring afsloten.”
Verwarming
De verwarming hoog zetten is waarschijnlijk geen optie vanwege de energiekosten. Yna zegt optimistisch: ”Maar met warme laarzen en warme kleding aan moeten we toch wel een mooi feest met elkaar kunnen vieren. Liever een vest aantrekken dan er heel mooi uitzien en daardoor kou lijden. Het gaat om de aandacht voor elkaar en de waardering voor de inzet van de betrokken vrijwilligers, die de kerstmaaltijd mogelijk maken. Hoe meer mensen aanschuiven, des te warmer wordt het in de kerk.” “Mensen worden trouwens tijdens de kerstmaaltijd niet zo gauw koud. Ze krijgen warm eten. En met al die kaarsen, ik kan me echt niet voorstellen dat je het dan koud krijgt”, vult Sämi aan. “En van de gesprekken word je ook warmer”, voegt Henriette nog toe. Sämi meent dat mensen thuis zelf de verwarming kunnen uitzetten in de tijd dat zij in de Kloosterkerk aanzitten.
Vier maaltijden per jaar
“We gaan vanaf volgend jaar vier maaltijden per jaar organiseren”, vertelt Henriette. “Bij elk jaargetijde een maaltijd. Een kerstmaaltijd, een voorjaarsmaaltijd, een zomermaaltijd en een herfstmaaltijd. We willen elk seizoen een moment hebben waarin we samenkomen. Samen eten en samen delen, dat is voor onze kerk extra belangrijk omdat wij geen wijkkerk zijn. Iedereen komt van alle kanten. Als andere mensen zich aangetrokken voelen om deel te nemen aan de maaltijd, laten ze zich dan welkom weten.”
Een nieuwe keuken
“Als we dit nog jaren willen doen, moeten we wel een goede keuken hebben“, merkt Sämi op. “Dat is heel nodig, echt nodig”, benadrukt Henriette. “We worden met zijn allen ouder. De keuken moet daarom alleen al goed toegankelijk zijn“, vult Annelies aan. De keuken blijkt minstens dertig jaar oud te zijn en uit tweedehands spullen te bestaan. Regelmatig valt de oven uit. Het is zeer de vraag of de apparatuur energiezuinig is. Sämi besluit: “Als iedereen zegt: o, o, o, wat duur, de aanschaf van een nieuwe keuken! Dan blijft de toestand zoals hij nu is. Ik zie een nieuwe keuken als een investering voor de volgende dertig jaren. Een investering in gezelligheid, verbinding, warmte,… en lekker eten natuurlijk.”
Mee eten? Meldt u aan vóór 12 december a.s. als u zaterdag 17 december wilt aanschuiven bij de kerstmaaltijd. Dat kan per mail: diaconie@kloosterkerk.nl ovv “kerstmaaltijd”. Inloop en borrel vanaf 17.15 uur, de maaltijd begint om 18.00 uur. De kosten zijn € 17,50 (voor kinderen € 10,00) per persoon. Het verschuldigde bedrag kunt u overmaken op rekening NL89 INGB 0002 8471 14 t.n.v. Stichting Diaconie Kloosterkerk onder vermelding van ‘Kerstmaaltijd’.

Tekst Marijke Osinga
Foto’s Hijme Stoffels